هیچ محصولی وجود ندارد
تاریخ عشق
محصول جدید
کتاب تاریخ عشق (The History of Love) اثر نیکول کراوس نویسنده آمریکایی است. این کتاب، ابتدا در سال 2005 منتشر و به سرعت به عنوان یکی از کتاب های پرفروش شناخته شد. این کتاب در سال 2006 در زمره نامزدهای نهایی جایزه ادبی «اورنج» قرار داشت و توانست در سال 2008 جایزه ادبی «ویلیام سارویان» را از آن خود کند. رمان مذکور را ترانه علیدوستی ترجمه کرده است.
این رمان به داستان یک رابطه ناموفق اشاره می کند که یک طرف آن نویسنده ای ناموفق و آواره جنگی و طرف دیگر آن دختر جوانی است که سرپرستی مادرش را برعهده دارد. کتاب شرح دو داستان موازی است، اول، داستان پیرمردی لهستانی (لئوپلد گورسکی) است که براساس علاقه جوانی خود در بازنشستگی به نویسندگی روی آورده. تنها و رنجور از عشق ناکام کودکی و صدمه دیده از جنگ جهانی دوم که تمام خانواده خود را از دست داده و به تنهایی در آمریکا زندگی می کند و با تنها دوست و همسایه خود برونو که مردی افسرده است، وقت می گذراند. دوم، داستان دختری نوجوان (آلما) که پدرش را در هفت سالگی بر اثر بیماری از دست داده و با مادر و برادر کوچکترش زندگی می کنند. آلما سعی می کند آخرین خاطرات پدرش را حفظ کرده و مانند او باشد. این دو داستان به طرزی که اصلاً انتظارش نمی رود به هم ربط می یابند.
نویسنده در این کتاب با الفاظ و توصیفات به کار برده خواننده را ایجاب میکند که در آن حس و حال قرار گیرد. او با جملات کوتاه و شمرده و همچنین توصیفات ساده، از پیچیده و طولانی شدن جملات پرهیز می کند. ترجمه نیز به طور قابل قبولی این روند را حفظ کرده و سعی در رساندن پیام به صورت واضح به خواننده را دارد.
نیکول کرواس، میراث دار سبک برخی از شناخته شده ترین نویسندگان قرن بیستم است، با زیبایی این دو داستان را در هم ادغام می کند و پایانی شگفت انگیز برایشان رقم می زند.
نویسنده در مورد دلیل انتخاب این داستان و شخصیت هایش، عنوان کرده است: روزی صدای پیرمردی را شنیدم که کاملاً تنها بود، و رودرروی مرگ قرار داشت. من فوراٌ دانستم که آن پیرمرد چه احساسی دارد، و شروع کردم به نوشتن. چندين صفحه نوشتم. انعطاف پذيری خارق العاده ای در صدای او بود که می توانست تنها در يک جمله، از وجد به شوخی و از شوخی به غم انگیز تبديل شود. در آن زمان من همه اين چیزها را می نوشتم، اما همه آن ها را به شکل نادرستی ثبت کردم. در آن زمان وقتی صدای يک شخصیت را مثل «لئو» برمی داشتم، مثل اين بود که يک ساز را برداشته ام و حالا می دانم که چطور بايد آن را بنوازم. بعد از مدتی به اين انديشیدم که چه می شود اگر صدای ديگری، مثلا صدای متقابل دختری را، روبه روی او بگذارم. تا اينکه فهمیدم آن صداها و شخصیت ها می توانند به مثابه پاسخ هايی برای پرسش های يکديگر باشند. اين گونه شد که شخصیت «آلما» نیز متولد شد. تا مدت زيادی، تنها با همین دو صدا به نوشتن ادامه دادم، بدون هیچ ايده ای در مورد اين که به کدام سمت پیش می روم يا اينکه اين دو نفر چگونه به يکديگر متعلقند. اين رمان، يک بداهه گويی به شکل معینی بود، اگرچه بعداً به عقب برگشتم و چیزهايی را با شروع داستان، تغییر دادم.
ناشر این کتاب درباره داستان مجموعه گفت: لئو گورسکی هر روز غروب روی شوفاژ می کوبد تا همسایه طبقه پایینش بداند که او هنوز زنده است. اما وضع همیشه به این قرار نبود. وقتی در جوانی در روستایشان در لهستان بود عاشق شد و کتاب نوشت. شصت سال بعد و درست آن طرف دنیا آلمای چهارده ساله که اسمش را از روی شخصیت کتاب گورسکی گذاشته بودند دست به یک ماجراجویی می زند تا نویسنده کتابی که اسمش از آن آمده بود را پیدا کند و خانواده خود را هم نجات دهد.
در پشت جلد این کتاب آمده است: «لئوپلد گورسکی مردنش را از 18 اوت 1920 آغاز کرد. وقتی راه رفتن می آموخت مرد. وقتی پای تخته می ایستاد مرد و یک بار هم وقتی سینی بزرگی در دست داشت. وقتی امضای جدیدی تمرین می کرد مرد. وقتی پنجره ای را باز می کرد. تنها مرد، چون خجالت می کشید به کسی زنگ بزند. یا به یاد آلما مرد. یا وقتی دیگر نخواست یادش را بکند. در واقع، چیز زیادی برای گفتن نیست. او نویسنده بزرگی بود. او عاشق شد. این بود زندگی اش».
بخش هایی از متن کتاب:
- به دنیا که آمدم مادرم اسمم را از روی تمام دختران کتابی گذاشت که از پدرم هدیه گرفته بود؛ کتاب تاریخ عشق. اسم برادرم را گذاشت امانوئل خائیم؛ از روی امانوئل رینگلبلوم، مورخ یهودی که دبه های شیر پر از شهادت نامه را در گتوی یهودیان ورشو دفن می کرد و نوازنده ویولن سلی به نام امانوئل فویرمان که از پدیده های دنیای موسیقی قرن بیستم بود و همین طور نویسنده نابغه یهود، ایزاک امانوئیلویچ بابل و عمویش خائیم که لوده بود، دلقکی واقعی که همه را از خنده روده بر می کرد و نازی ها کشتندش. اما برادرم حاضر نشد به این اسم جواب بدهد. وقتی مردم اسمش را می پرسیدند، یک چیزی از خودش درمی آورد.
- بچه که بودم مادر و خاله هایم می گفتند در عوض بزرگ که بشوم خوش قیافه خواهم شد. آن موقع برایم روشن بود که قیافه ندارم، اما باور داشتم میزانی از زیبایی بالاخره به سراغم خواهد آمد. نمی دانم چه انتظاری داشتم؛ که گوش هایم که با آن زاویه شرم آور بیرون زده بودند عقب نشینی کنند، یا که سرم به نحوی رشد کند تا با آنها جور شود؟ که موهایم، که جنسشان بی شباهت به برس توالت شور نبود، به مرور زمان گره باز کنند و براق شوند؟ که صورتم که -با پلک هایی به سنگینی پلک قورباغه و لب های نازک – نوید چندانی نمی داد، شاید به نحوی تبدیل به چیز قابل تحملی بشود؟ سال ها صبح ها که از خواب بیار می شدم با امید به سمت آینه می رفتم.
جملات برگزیده کتاب:
- عجیب است که ذهن اگر از قلب فرمان ببرد چه کارها می تواند بکند.
- زمانی می رسد که آدم به وجد می آید چون می فهمد که چه چیز های کمی باید همان طور بمانند تا بتوان به تلاش برای آن چه؛ به خاطر قصور زبان، آن را انسان بودن می نامند، ادامه داد.
- زنده بودن انواع زیادی دارد، اما مرده بودن فقط یک نوع است.
- گاهی فراموش می کنم که برنامه زمان بندی دنیا مثل برنامه من نیست. که همه چیز در حال مردن نیست، واگر هم هست دوباره زنده خواهد شد، با کمی آفتاب و آن امید همیشگی.
- سعی کردن و موفق نشدن بهتر از سعی نکردن است.
| زبان | فارسی |
| نویسنده/نویسندگان | نیکول کراوس |
| مترجم | ترانه علیدوستی |
| ناشر | نشر مرکز |
| سال انتشار | 1396 |
| نوبت چاپ | هشتم |
| سایز (قطع یا اندازه) | رقعی |
| تعداد صفحات | 264 صفحه |
| وزن | 255 گرم |
| شابک | 9789642132867 |
| جلد | شومیز |
کتاب تاریخ عشق
کتاب بسیار خوبیه . راستش من خودم بخاطر اینکه خانوم علیدوستی مترجمش بود خریدمش . کنجکاو بودم ببینم چیه . ولی کتاب خوبیه و قهرمان داستان (لئو) شخصیت خیلی جالبی داره . در ضمن اگه از برگه های کاهی خوشتون میاد برگه های این کتاب کاهی هستن و وقتی توی دست میگیریدش خیلی سبک هست . پیشنهاد میکنم بخونید
محصولات مرتبط
